Αναζήτηση

Πέμπτη 31 Ιανουαρίου 2013

Αγάπησα Ένα Ζόμπι (Warm Bodies)


warm-bodies_aΗ μυθολογία των ζόμπι δέχεται επίθεση από την ρομαντική κομεντί σε μια προσπάθεια συνύπαρξης που θα μπορούσε να πετύχει περισσότερο.
Να πούμε από την αρχή πως πρόκειται για ταινία που απευθύνεται στο κοινό του Breaking Dawn και έρχεται επίσης από την Summit. Αντί για τον Έντουαρντ και την Μπέλα έχουμε τον R (Nicholas Hoult) ως ζόμπι και την Julie (Teresa Palmer) ως ζωντανό άνθρωπο, δηλαδή τους σύγχρονους Ρωμαίο και Ιουλιέτα ή μάλλον τους μελλοντικούς μιας και μιλάμε για το μέλλον, αλλά με καλό τέλος.
Σε αυτό το μέλλον ο κόσμος έχει γεμίσει ζόμπι, για λόγους που κανείς δεν ξέρει και το διευκρινίζει ο ίδιος ο R από την αρχή για να μην ψάχνουμε τις αιτίες, ενώ υπάρχει και άλλη μια κατηγορία νεκροζώντανων, οι Κοκκαλιάρηδες, δηλαδή ζόμπι στο τελευταίο στάδιο χωρίς επιστροφή που έχουν γίνει σκελετοί και δεν τρώνε μόνο μυαλά, αλλά οτιδήποτε έχει παλμό.
Οι λίγοι εναπομείναντες άνθρωποι ζουν στο κέντρο της πόλης που είναι περιφραγμένο με έναν πανύψηλο τοίχο και οργανώνουν ομάδες εξόδου για να συλλέξουν εφόδια από την κατεστραμμένη πόλη. Σε μια τέτοια έξοδο συμμετέχει και η Julie με τον φίλο της Perry (Dave Franco), όμως δέχονται επίθεση από μια ομάδα ζόμπι, που ανάμεσά τους είναι και ο R, ο οποίος ενώ καταβροχθίζει με περισσή ικανοποίηση τα μυαλά του Perry μένει μαγεμένος από την ομορφιά της Julie την οποία ερωτεύεται κεραυνοβόλα και την σώζει από τα άλλα ζόμπι.
Warm-BodiesΤην μεταφέρει στην προσωπική του κατοικία, ένα αεροπλάνο που το έχει όλο δικό του (τα άλλα ζόμπι για κάποιον αδιευκρίνιστο λόγο ζουν στο αεροδρόμιο όλα μαζί) και την κρατάει ασφαλή εκεί.  Η Julie είναι στην αρχή τρομοκρατημένη, αλλά στη συνέχεια ηρεμεί γιατί βλέπει πως δεν την έκανε γεύμα του ο R, μένει μαζί του μερικές ημέρες και τελικά αποφασίζει να γυρίσει σπίτι της. Αυτή τη φορά ωστόσο τα υπόλοιπα ζόμπι την μυρίζονται – κυριολεκτικά – αν και δεν μας είχε εξηγήσει γιατί δεν την μύριζαν πριν, αλλά ο R θα τη σώσει και πάλι και θα την βοηθήσει να γυρίσει σπίτι της.
Όμως όλα αρχίζουν να αλλάζουν. Ο R σιγά-σιγά ακούει την καρδιά του να χτυπάει και κατά έναν περίεργο τρόπο – κάτι που επίσης δεν εξηγείται – η αναβίωσή του είναι μεταδοτική και όλα τα ζόμπι αρχίζουν να αποκτούν πάλι ανθρώπινη υπόσταση.
Καμιά αντίρρηση να αλλάξουμε την μυθολογία των ζόμπι και να τα κάνουμε καλοσυνάτα με δυνατότητα να επανέλθουν στο κόσμο των ζωντανών και ο έρωτας είναι ένας καλός λόγος γι’ αυτό. Όμως θα περιμέναμε όλη αυτή η μεταμόρφωση να είναι περισσότερο αιτιολογημένη και συνεπής. Θα περιμέναμε επίσης να έχει περισσότερο σαρκασμό, αίμα και μαύρο χιούμορ από αυτό που διαθέτει η ταινία. Όμως αυτά θα τα είχαμε – ίσως – αν απευθυνόταν σε διαφορετικό κοινό. Εδώ απλά οι συντελεστές προσπαθούν να αντικαταστήσουν το ένα ζευγάρι με κάποιο άλλο και αντί για επιλεκτικούς ως προς την τροφή βρικόλακας έχουμε επιλεκτικά ζόμπι.
Έτσι, θα είχε περισσότερο ενδιαφέρον να δούμε τη διαδικασία μεταστροφής των ζόμπι σιγά-σιγά και πιο αιματηρά. Θα είχε ενδιαφέρον να αναπτυχθούν περισσότερο οι χαρακτήρες (ειδικά ο πατέρας της Julie, ένας τυποποιημένος John Malkovich είναι εντελώς γραφικός). Θα είχε ενδιαφέρον να δούμε λίγο τον βασανισμό του R να έχει ολοζώντανα, νόστιμα μυαλά δίπλα του και να μην τα αγγίζει. Θα είχε ενδιαφέρον να δούμε πώς ο Μ (από το Mercutio να μην ξεχνιόμαστε), φίλος-ζόμπι του R, έφτασε να βοηθάει το ζευγάρι.
Ωστόσο, παρά τα εμφανή αυτά προβλήματα, το Αγάπησα ‘Ενα Ζόμπι έχει να επιδείξει αρκετές αστείες σκηνές και ένα ζευγάρι πρωταγωνιστών που είναι πολύ όμορφο και ταιριαστό και πιο χαριτωμένο από τους γλυκανάλατους Έντουαρντ και Μπέλα. Ο Hoult βοηθάει την ταινία με την αφήγησή του, με μια μονότονη και αστεία φωνή, ενώ δίνει προσωπικότητα στον χαρακτήρα, περισσότερη από όση του επιτρέπει το σενάριο, το ίδιο και η Palmer, αν και είναι η πιο αδικημένη από τους δύο σε γραμμές.
Η ταινία είναι βασισμένη στο μυθιστόρημα του Isaac Marion που χρησιμοποίησε σαν γενική βασική ιδέα τον Ρωμαίο και Ιουλιέτα του Σαίξπηρ, κάτι που τίμησε και ο σκηνοθέτης  Jonathan Levine, εντάσσοντας στην ταινία και την σκηνή του μπαλκονιού (Ο Romeo, Romeo…).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου